Hasretin miras kaldı Şiiri - Nevzat İnce ...

Hep hüzünlü türküler vardı dilinde, hasret kokan
Bir gün görmesem o günü ömürden saymam diyordun
Saydıkların hesabımıza kar olarak mı işlendi sanki
Asıl saymadıklarının hesabı bitirdi bizi biliyor musun

Arada hasret üzerine yazılmış öyküler anlatırdın bana
Sonra derinden bir ah çekerdin ya işte böyle imiş derdin
Aşka, sevdaya değildi, söylediklerin sanki vatana methiye
Bunca hayallerin sonunda ne yurdumuz oldu ne yuvamız

Nice hayallere dalmıştık, nice umutlara bel bağlamıştık
Birileri hayat ne diye sorsa, hiç düşünmeden hayal derim
Tüm umutlarımızın arkasından bir bardak su serpeledim,
Kim bilir belki yeniden yeşerir umudu var hala içimde

Umut tuz gibidir beslemez ama, damağa tat verir
Ayrılık üzerinedir sözüm yazıp okurum senden sonra
Hasretin miras kaldı bana gar dolabımın baş ucunda
Her sabah giyer yola koyulurum sana doğru gelmek için