Önce derin bir sarsıntıyla
uyandı, dirildi
güzellik adına ne varsa
sonra
çıkardın sonsuzluğa
sevgi adına ne varsa
kuşandım sana...
hele bize koştuğumda
ürkekce ve çocukça
ömrüm evrildi bahara
yüreğim ayaz bilmedi
senden sonra
Şimdi....
suya baksam
sen damlıyorsun
geceye baksam
sensin ay
doruğa çıksam
engine varsam
kaybolsam sahralarda
sende buluyorum kendimi
dilsiz duvarlar
sessiz kaldırımlar
dolup taşan parklar
durgun sonbahar....
mutlanmanın kutlu sesi
çınlayıp taa ötelerden
her nesne aşka sebep
sevmeye bahane
sense sevgilisi
ömrümün güzbaharında...
Berr Keff
Kayıt Tarihi : 9.11.2024 10:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sen ömrümün " bütün mevsimleri ".. En çokda Güzüm... İki Gözüm...
Yok yok demek az kalır
Güz baharın ilkbaharında
Güzeldi
Yağan yağmura, düşen yapraklara , üşüten rüzgara karşın içimizi ısıtıp, güzümüzü bahara çeviren de "yaşandı bitti" denilen sevdaların hatırasıdır... Ki bu da, nedense hep sonbaharda yaşanır.
Galiba bu yüzdendir "Kasımda Aşk Başkadır" ,"New york'da Sonbahar " gibi filmleri severek izlememiz...
Ne güzel dizeleredi... Her çıkmazda sevgiliye rastlayıp , mutlanan... Kaleminiz daim olsun... Kutladım içtenlikle. Sevgiler size.
TÜM YORUMLAR (7)