Gözyaşlarım ıylım, ıylım süzülür;
Hasretin gölünde kürek çekerken…
Umutsuz can bir kenara büzülür;
Hasretin gölünde kürek çekerken
Ay ışığı vurur serin sulara.
Tutun yatağımı serin sulara.
Kapılır giderim derin sulara.
Hasretin gölünde kürek çekerken…
Bülbülün avazı gülün nazına.
Nameler takılır gönül sazına.
Ben hasret giderim yârin yüzüne.
Hasretin gölünde kürek çekerken…
Dost elinden tütünümü yakarım.
Gelir diye yamaçlara bakarım.
Bir of çeker dişlerimi sıkarım.
Hasretin gölünde kürek çekerken…
Demedin ki hasretimi çeken var.
İğne, iplik kefenini diken var.
Veysel derki görünmeyen mekân var.
Hasretin gölünde kürek çekerken…
16–7–96
Veysel ERASLAN
Yozgat
Kayıt Tarihi : 31.10.2013 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!