Yokluğun perdeliyor güneşimi
Dünyam karanlık sensiz üşüyorum
Yalnızlık serecek birgün leşimi
Hasretin ecelim bak ölüyorum
Avutmaz ruhumu ne saray ne han
Neylesin yaşamı sensizken bu can
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Hasretin ecelim bak ölüyorum
Güzel bir şiir olmuş.Yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta