Bir masal gibi gelirmiş memleketi gurbette olana.. o kadar özledim ki o sessizliği o yorgunluğu o huzuru...insan gider yol gider derler yanlızlık kalmaz geride kalmıyr kalmıyorda tutmuyr işte oradaki yanlızlığın tadıyyla buradaki yanlızlığın sızısı..
nefes nefese beni kovalayan yanlızlığını özledim cörtüklük mahallesinde gözlerim kapalıyken gördüklerimi özledim..harmana gidip yaşlı kiraz ağacının yorgun gövdesinden dağların sisini izlemeyi özledim..
kimse görmeden avlu dibine kacıp fındık ocaklarının arasından gökyüzünü izlemeyi özledim sonra müzik eşliinde işte cennetim derken hissettiğim huzuru özledim..
Balo yerine yavaş yavaş cıkıp birdaha gelememenin korkusuyla poz poz anı yakalayışımı her pozda bidaha gelebilmeyi umudederken beni saran benzersiz neşeyi özledim..
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam