Hasretin Dili Şiiri - Muhsin İlyas Subaşı

Kudüs’ün namlulara sürülmüş fişeğisin,
Burada hasreti söyler türküler,
Şiirleri yüreklere yazılır.
Hikâyeler hasret kokar burada,
Şarkıları bir yeşil ayrılıktır...

Hamburg’un denizi öpen koyunda,
Uzanır yarına bir mavi hüzün.
Katedral dibinde bükülmüş boynu,
Rengi laciverttir burda gündüzün.

Ay öper firûze dudaklarıyla,
Münih camiinin kubbelerini.
Avlusuna konar ak güvercinler,
Almak için ruhundan kederini...

Mektupları ellerinde üşüyen,
Nöbettedir kızların dilekleri.
Bir ölüm ilanı gibi hüzünlü,
Dua ormanıdır burda elleri...

Ninnisine göz yaşları karışır,
Gurbeti emziren yorgun ananın.
Umutlar doğurur her kış burada,
Lezzetini tatmak için vatanın! ...
Senin türkülerine gözyaşlarımı kattım,
Sırtlanların üzerine kahpece geldiği gün.
Duygularımla geldim, safında öce yattım,
Sanma yiğidim bu aşk, görmeyecektir düğün!
Bizim tecrübemiz var, yoktur zulmün tabanı,
Devam et topa karşı kullanmaya sapanı...

Ölen yiğitlerinin bırak kanı sulasın,
Bu topraklar yurt olmak için çok can ister.
Bağımsızlık ülküne kefil olacak yasın,
İstiklal gelmek için gözyaşı ve kan ister...
Gün gelecek, boğulacak kininde,
Gün gelecek hesabın sorulacak ininde...