Hasretin Çığlığı Şiiri - Nurullah Muslu

Bir gece başlıyor kara kara
Derin bir sessizlik çıldırtıcı
Yalnızlığın sessiz çığlığı
Hasretin yoğun, gece çok sıkıcı
Yıldızlardan topluyorum gözlerinin rengini
Ve sonra!
Beyaz bir kağıda serpiştiriyorum
Hasret hasret
Bileklerimde paslı kelepçe
Gecenin karanlığından imdat istiyorum
Yüreğimde bir sızı
Gözlerimden bir yağmur yağar
Sensizliğe haykırırım
Sessiz çığlığımı ancak,
Ben duyarım.
Bir kabus sandalında
Denizler dalgasındayım sanki
Yüzünün gülüşünü
Beni ıslak ve sıcak öpüşünü
Hatırlamaya çalışıyorum
Hayır seni değil!
Kendimi!
Ben kimim?
Neyim?
Ben bir neden miyim?
Suçlar bensiz işlenmiyor mu?
Hapishane bensiz olmuyor mu?
Kimse nerede olduğumu sormuyor mu?
Beni kimse sevmiyor mu?
Ya sen..?