Hasretin Aynaları Şiiri - Osman Baltacı

Eslemiyle beklenen yıllar oldu
Kimi hasretinle bahtiyâr oldu
Sandın dağlar taşlar tarumâr oldu
Pinhânıyla gönlünü dağladın sen

İnceden bozulmaz ezberle adın
Tutuştu hicrânın lakin kanmadın
Ey küheylanım neden uslanmadın?
Ümitleri üminde bağladın sen

Leylâ ile leyline yanan mehtap
Sanki gerçekle yontuluyor serap
Ey şanlı demir yürekli ıstırap
Hakikât doruğundan çağladın sen

Gidengelmez dağlarında ceylanlar
Toroslarda yörük yörük oğlanlar
İmkânsızı yokluyorsa imkânlar
Her hayatı ölümle sağladın sen

Fermânı uzaktan uzağa derdin
Dünya adında bir âlem gösterdin
Gönül konağında visâl beklerdin
Hasretini hasretle boğladın sen