Ömrümün son deminde sevdim seni
Açtın kalbimde bir papatya gibi
Öyle mutluydum ben öyle serseri
Neden ayrıldık biz ağladık neden
Şimdi iki yabancı divane olduk
Kuruduk dal gibi sarardık solduk
Hasretin adını mâkber koymuştuk
Yenildik kadere acıya doyduk
Sendin yüreğimde seher rüzgarı
Bahara döndürdün kurak yazımı
Seninle unuttum acılarımı
Neden ayrıldık biz ağladık neden
Şimdi iki yabancı divane olduk
Kuruduk dal gibi sarardık solduk
Hasretin adını mâkber koymuştuk
Yenildik kadere acıya doyduk
İbrahim Dikmen 2
Kayıt Tarihi : 1.3.2020 16:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir papatya masalı
![İbrahim Dikmen 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/01/hasretin-adini-makber-koymustuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!