Hasretin Şiiri - Mustafa Dinler

Hasretin sevgilim hasretin
bir esir gemisi,
Sensizlik sevgilim
kaptanıdır geminin;
ve yüreğim
içindeki forsa.
çırılçıplak vücudum
kaptanın kamçıları
daha çık acıtsın diye bedenimi,
vursun,
kamçılasın,
öldürsün
diye beni;
fakat bir an önce bulsun limanı.
Sensizliğin sevgilim
Yok dini imanı.

Hasretin sevgilim hasretin
karanlık yüklü bir gemi
ve ben seni bulmak için
terk ettim ülkemi,
çıktım yola.
Hiç bakmadım hayatta senden başkasına
ve kimdir arkamda kalan
düşünmedim.
Ve sensizlik sevgilim
bu gemide kaptan
ve ben sevgilim
içindeki tek forsa.
Sen her yersin gidilecek,
ve ne kadar liman varsa.

Hasretin canım hasretin
küçücük bir gemidir gider
yol bilmeksizin
ve seni arar; seni ister
batmamak için.
Sırtımdaki ter sevgilim,
kurumaması için akar
bu koskoca denizin.
onu besler
ki batmasın gemi
bitmesin bu sevgi.

Bilmem ki bu yolculuk
ne zaman başladı,
ne zaman biter,
neresidir gittiğim,
sen nerdesin?
Ne zaman bitecek sensizlik,
Ne zaman ölecek kaptan?
Ne zaman
yılların biriktirdiği özlemle
sarılacağım sana?
Ne zaman bitecek forsalık,
ne zaman elinden tutacağım?
Ne zaman varacağım bilmediğim
Senli vatana.