Hasretin Şiiri - Mehmet Damar

Bilmem yokluğunun bu kaçıncı gecesi
Kaçıncı yıkılışı bu duvarların üzerime
Her kalktığımda taşların altından
Biraz daha yıpranıyor yüreğim
Her sabah süpürdüğüm hasretin,
Daha bir fazla yığılıyor geceleyin üzerime

Gel sevdiğim,gel gül yürekli yarim,
Kapısı olmayan,bacası tütmeyen evimize gel,
Sevgimizle koyalım taşları tek tek
Kalpten bir baca yapalım üzerine
Baharda bile yakalım şöminemizi
Eksik kalmasın hiçbir zaman dumanı
Gel,hasretin ölüm gibi sevdiğim

Kaçkere boğulup çıktığım şu denizi bilirmisin,
Nasılda kandırır beni,
Gözlerine bürünür önce,sonra birden sen olur
Alıp götürür içine,içim yangın yeri olur
Kokun süzülür üzerimden,gözyaşlarım süzülür

Bilmem bu yokluğunun kaçıncı gecesi,
Kaçıncı kez sığamıyorum içime,
Kaçıncı kez nefes alamadan uyanıyorum
Nefesim dar geliyor şu göğsüme,