Yusuf’un kuyusunu öğretir,gecelerin azdırdığı yalnızlık
Eyyub’un sabrını öğreten hiçbir şey olmasa da…
Fakat kavuşmak büyük ümit, küçücük bir ışıkta.
Güneşin cömert nuru kuyuya dolmasa da…
Zamandır geçer elbet, yangınsa da hasretin
İbrahim değilsem de kavursa da ateşler…
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Şiirnizin uç veren mısralarında derin medeniyet alt yapısının olduğu hissediyorum.
Kaleminiz kıvrak ve ifade eden maNA SIRLARA HAMİLE.
Ancak sabırla çalışmak lazım.
Muhabbetlerimle.
Mehmet YUSUFLAR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta