Yusuf’un kuyusunu öğretir,gecelerin azdırdığı yalnızlık
Eyyub’un sabrını öğreten hiçbir şey olmasa da…
Fakat kavuşmak büyük ümit, küçücük bir ışıkta.
Güneşin cömert nuru kuyuya dolmasa da…
Zamandır geçer elbet, yangınsa da hasretin
İbrahim değilsem de kavursa da ateşler…
Bilirim ki yağmurdur bir gün çıkıp gelişin
Budur yürekte umut, bu yürek böyle bekler…
Kayıt Tarihi : 15.4.2009 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminiz kıvrak ve ifade eden maNA SIRLARA HAMİLE.
Ancak sabırla çalışmak lazım.
Muhabbetlerimle.
Mehmet YUSUFLAR
TÜM YORUMLAR (1)