Hasretin Şiiri - Alihan Tarhan

Yapraklar dökülürken takvimler mi yalancı?
Yoksa zaman yolcuyken gözlerin mi bir hancı?
İçime dolan nefes, verdiğimle yabancı.
Akrebin kıskacında yelkovandı hasretin.

Gerçeğin sığlığından hayallerde derine,
Dalıyorum ama hiç rastlamadım izine.
Yorgun bakışlarımda gözümden yaş yerine,
Kalemimden dökülen çağlayandı hasretin.

Sonsuzluğa yol alan bir tren vagonunda,
Umudu dinliyorum ecelin ses tonunda.
Düşlerimi gömdüğüm her gecenin sonunda,
Münker ile Nekir’e imtihandı hasretin.

Acır mısın halime, muradın mı erdiğin?
Doğru söyle ben miyim, düşlerim mi yerdiğin?
Yargıcıydın sevdamın ve müebbet verdiğin,
Mahpusluk rüyalarda gardiyandı hasretin.