rüzgarın saydığı kum teneleri,
bereler yüzümü sen yoksun sevdam
sadakta durmayan yayda durmayan
gönülden gönüle bin oksun sevdam.
ben seni koymuşum başım üstüne,
bugünden yarına, bırakmam düne,
velevki bedenim yerde sürüne,
gün batsın ay doğsun sen haksın sevdam
el ele tutuşan iki pamukçuk
vadideki siste korkak ve uçuk
benimde bu siste ayarım bozuk
gel otur yanıma el baksın sevdam
Kayıt Tarihi : 17.8.2019 11:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Nuhoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/17/hasretin-114.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!