Hasretimsin... Şiiri - Mustafa Tekağa

Bir türkü mırıldansam,
Şiir yazsam,
Bir roman okusam,
Nedense hep hasret üstüne.

Hüzünlerimin sebebi,
Uzaklara, yıldızlara bakmamın,
Her köşe başında, karşıma çıkacak sanmamın,
Nedense tek sebebi de hep hasretlik.

Yolculuklarım ne tarafa olursa olsun,
Koşmak gelir içimden,
Belki ona yetişim bir sonraki virajda,
Her dönemeç bir umut,
Her umut bir hasret.

Bir çiçek diktim, adı hasret,
Her susadığında verdiğim sadece gözyaşı.
O büyüdükçe, hasret büyüdü,
Hasret büyüdükçe, umutlar tükendi.
O tarafa dönsem hasret,
Bu yanım hasret.
Mevsimler hasret,
Sevgiler, aşklar hasret.

Bitir bu hasreti diyemiyorum.
Yaksa da içimi, bitirse de beni
Hasretimsin, her şeyimsin.
“Sen benim tek sevdiğim, tek hasretimsin”