HASRETİMSİN
Yüzünü görmediğim an dünyam kararır
Sesini duymadığım an yüzüm sararır
Her dem seni solumadıkça aklım kalır
Nefesim,herşeyim bitmeyen hasretimsin
Seni özledikçe kumrular da ağlıyor
Bülbüller bana bakıp dilini yutuyor
Martılar durmadan selamlar getiriyor
Nefesim,herşeyim,bitmeyen hasretimsin
Adını andıkça yüreğim kan ağlıyor
Gözlerimden o anda gözyaşı akıyor
Özledikçe durmadan resmine bakıyor
Nefesim,herşeyim,bitmeyen hasretimsin
Ömrüm hasret çekmekle nihayet bitecek
Cansız bedenim hasretinle çürüyecek
Seni çok sevdiğimi kimse bilmeyecek
Nefesim,herşeyim,bitmeyen hasretimsın
Yanımda olmadıkça bahardan banane
Gözüm görmez güneşi gökyüzü virane
Seni özleyen yüreğim her an seninle
Nefesim,herşeyim,bitmeyen hasretimsin
SABİHA SERİN
Sabiha SerinKayıt Tarihi : 28.5.2007 10:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hasretlik insanın içini kor gibi yakar. Hasret çekenlere gökyüzü simsiyah bulut gözükür. Yüreği kan dolar. Ah dağlar ah, herkesi hasretle ağlatırlar....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!