Hasretim Sensin Şiiri - Vedat Koparan

Kasıp kavuran fırtınaya tutulan
Bölük, bölük kaçmasan
Bölük, bölük uçmasan
Fellik, fellik sesini duysam
Güzel gözlerinde ahular
Göz ucu yakmaları uzansam
Duygu pınarlarını
Yılların açlığında kana, kana içsem
Geceleri gündüzleri senin için yaksam
Doyamam sana sevdam doyamam

Tenden, tene tından, tınıya
Uzanır bu kör yaşam
Çağır çağla beni
Sen diye yanar benliğim
Kasıp kavuran bu hasrete
Ben sana dayanamam

Deniz çağlar mavileri
Dalgaları kıyılarıma vurur
Her ışık bir yıldız sen
Sen bilmeden sevdim seni
Sen duymadan duydum seni
Hasretim hep sendin bilmedin

Seven yürekten derin bir iç geçiriş
Denizin dalgaları alır içine çekercesine
Yiter giderim kumlara karışarak
Çekilen güneş kaybolan gölgeler gibi..

Reddin reddi inkarsa bu sevdada
Aldım kırılgan gölgemi de
Güneşi sana bırakarak gidiyorum
Yüreğim güneşe vurgun ahu güzelliğinde kalsın..

Gözler hırçın kan çanağı
Okyanus dalgalarınca bakar
Saçlar ölüm çağırır
Bıçak sırtı keskin bir rüzgar
Al yalımı doğan
Şafak alnıma vurulu
Yüreğime kazılı bu sevda..

Gel! çöl yangını gülüm gel
Alazlayan yakan
Soğuk iklimlerimde
Sensiz donan tenimde
Hasret ayazlarımı ısıt

Demirin çeliğe şekillenişinde
Gelişin dönüşsün güzden bahar dönencine..