Hasretim Sana Şiiri - Yavuz Özçakır

Ne güzeldir ilk baharı yaşamak huzuru bulmak.
Çiçeklerin kokusuyla sevgiliyi,sevgiyi hissetmek
Zamanı durdurup uzun,uzun baksam gözlerine
Hoş yinede doyamam ki sana doyamam ki güzel yüzüne.

Hasretim,hasretliğim her anını fark ettiğim
Yanımda olmadığın anlarda resimleriyle yetindiğim
Olmayacak korkuları yenmeyi çabalamayı özlettiğin.
Yanlız kalırken kavuşacağımız günü hedeflediğim

Sen özleten bense özleyenim sevgiyi öğretme;
Bırak yaşayalım bu kadarını bana çok görme
Bilki her zaman yanındayım sadece benden kaçma,
Seni yüreğimden kopartamam bu konuyu artık açma

Çiçekleri soldurma onlar seninle güzel
Birbirinden ayırma sonra hepsi sana küser
Bir kere gülümseyerek baksan aslında o bile yeter.
Hapis ettiğin hücreden kendini artık çıkar

Duymak istediğim sesi duydum dün gece
Uyumayı haram kıldım dinleyeceğim diye hece,hece
Birde senden duymak isterdim sözleri kelimelerce
Ne yazık ki benide hapis ettin hasretliğin kucağına;

Kuruyan dalları havanınsa heybetli bir yağmuru,
Zamanın geç vakti içimdeki yanan alevimi
Söndürmüyorsa beni bilki çağırıyorum uzaktan seni
Sensizliğe hasret sesine muhtacım tut ellerimi....

''Dün gece mutluluğun resmini çizdim ilk defa seni;

yazdım defalarca çevremdeki insanların söylediklerini düşündüm,

saatlerce; oysaki unut dediler unuttum ama unut diyenleri

UNUTTUM''! !

Yavuz Özçakır