Hasretim Sana Şiiri - Halil Gülez

Acının her dalında çiçek açtım
Sabrın sınırına bağdaş kurup oturdum
Güller giyindi, güller soyundu
Ellerimde tadamadım durdum.
Kara erik gözlerin vardı
Saçın akardı omuzlarından
Bir deniz uyanırdı gözlerinde,
Ay ışığında.
Çiçekler dağlara çekilirdi güldüğünde,
Ellerin ateş olup yakardı yüzlerimi
Bırakma ellerini yüzlerimde tut.
Başımda koskocaman serseri bir bulut.

Çatallaşsın göğsün ve yüreğin
Ben taşırım seni omuzlarımda
Alnımdaki çizgiler kanayan yaramsın
Yokluğun acı bıçak gibi düştü önüme
Öptüm dudaklarını parçalandı, soluk suretin
Alnımı yıldızlardan gelen rüzgara tuttum.
Sarsın diye yüreğimi,
Tutkulu hasretin.