Hasretim kadarsın… Şiiri - İsmet Dönmez

İlk günden beri özlerim seni,
Ne elim yetişti,
Ne bu hasretlik bitti..
Bir yangın gibi büyüdün içimde,
Alev alev beni yakıp bitiren,
Bir yangın gibi…
Büyük sona doğru insafsızca götüren,
Bir fırtına oldun,
Ne kadar ‘Aman’ desem,
Hiç duymadın feryadımı..
Bir noktaya tutsak,
Kurtulunmaz…
Kör düğüm atılmış,
Sesim çıkmaz,sesim duyulmaz..

Adını ‘aşk’ dediler,
Bir yol ki dönüşü yok,
Menzil hüsran…
Ne kadar dersen de: Aman!
Değişmez,
Saplanmış bir kere aşk denen zehirli ok,
Akmaz ki bir damla kan…
İçinde alev,
İçinde volkan…

Hasretim kadarsın,
Hasretim sen kadar erişilmez,
Ben yokum, sen varsın,
Bana hep yakınsın ellerim kadar,
Avuçlarımdan bu hasret silinmez…