Hasretim Hasret Şiiri - Taştan Çıralar

Sıcacık dostluğa hasretim hasret
Dünü ayrı telden bugünü ayrı
Direndim kendime sabret ha sabret
Çiçekler meyveye durmuyor gayri
Oturup geçmişi görmüyor gayri

Hangi taş altında yatarmış yılan
Taş yılan gizlemez iftira olur
Yılanın yerini var mıdır bilen
Yıka yüreğini ekstra olur
Dostluk mangasında dost sıra olur

Uzanan ellerin fenerlik etsin
Karanlık geceye doğ ol dolunay
Yüzünü döndüğün yönde gül bitsin
Her canı kendine yakın bir can say
İnsan yüreğini inci mercan say

Kabul et huzura gelem dergâha
Açıktır kapılar yüzler tutarsa
Gösterir bilmeze der ki yol aha
Yıldız olur doğar sözler tutarsa
Taştan’da yolcudur dizler tutarsa