Hasretim, Hasret Şiiri - Necati Keçeli

Pencereler demir duvarlar yüksek
Ay ile güneşe hasretim, hasret
Günleri sayarak çizerim tek, tek
Bacıya, kardeşe hasretim, hasret

Kapanır kapılar gece açılmaz
Girdimi hücreye kaçsan kaçılmaz
Serden geçilirde yardan geçilmez
Anne, baba, eşe hasretim hasret

Gardiyan gelince saymaya bir, bir
Yazdığın mektubu edersin tehir
Yediğin, içtiğin olmaz mı zehir
Soframda bir aşa hasretim, hasret

Bura da geceler uzun mu uzun
Geçmiyor mevsimler ne kış ne yazın
Yüreğinde bitmez ince bir sızın
Ağrımayan döşe hasretim, hasret

Ne sabahlar güler ne akşam sana
Fareler dost olur düşsen zindana
Güneşi görmezsin, girmez odana
Gök de uçan kuşa hasretim, hasret

Sigaranın tadı başkadır, başka
Çay ile gelirsin dertlenip aşka
Vurmasaydım dersin vurmasam keşke
Kâbussuz bir düşe hasretim, hasret

Herkesin cezası olsa da ayrı
Koğuşlarda vardır ağalık devri
Zayıfsan girersin hizmete gayri
Ağırca bir başa hasretim, hasret

Ne kadar yazsam da az gelir bura
Necati düşmüştür bir kere dara
Bir ömür yedik dize vura, vura
Dışarda bir işe hasretim, hasret

Necati KEÇELİ
İZMİR 23.02.2015