Hasretinle savruldum sabah rüzgarlarına,
Akşam oldu, ateşim sönmüyor anne!
Ağaçlar parmaklık, açık zindanlarıma,
Yollarımız çok zalim, kavuşturmuyor anne!
Mühürlenmiş gözlerim, akıtmıyor yaşını,
Hasretinden gözpınarlarım kurumuş anne!
Ellerine sarılsam, okşasan şu başımı,
Kavuşmak mı? Galiba bahara kaldı anne!
Hayat zamana muhtaç, zamanımız hasrette,
Ömür sensiz geçiyor, gelemiyorum anne!
Kavuşmadan ölsem bu diyar-ı gurbette,
Buluşmamız galiba ahrete kalır anne!
Yollara firak düşmüş, uzadıkça uzuyor,
Elimi uzatsam sana yetişmiyor anne!
Gönüller birlikteymiş, onu kim umursuyor?
Hasret sana sarılmadan dindirilmiyor anne!
Bağrımda açılan hasret tüneli,
Gitmekle tükenmiyor, ucu görünmüyor anne!
Özlem tablosunun arka paneli,
Kavuşmak olsa da çevrilmiyor anne!
Arif BIÇAKCI
Arif BıçakcıKayıt Tarihi : 23.2.2009 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!