Hasretim Şiiri - Mehmet Muratoğlu

Her şeyden müstağni oldum ve lakin.
Yine de her gün cana hasretim.
Nasıl olayım bilmem ki sakin.
Her halin intizar, sana hasretim.

Bin cevreyler hasretinden nagehan.
Yer bitirir bu gam beni an be an.
Toplansa da başıma yedi cihan.
Bitmez yine sana olan hasretim.

Düştüğün göllerde boğulup kalma.
Derbeder birini seyrana dalma.
Her şeyi al benden gönlünü alma.
Halimden şikayet etmem Hasretim.

Adın Hasret amma yüzünde kasvet.
Giydirmiş bir yiğit aşkına kispet.
İster al canımı istersen gasp et.
Sana can-ı canan fedadır Hasret.

Ceşm-i siyahının karasıyım ben.
Aşk çeşmesinin darasıyım ben.
Gönül sarayının kirasıyım ben.
Üç kuruş edere sat beni Hasret.

Kendi hasretimle yine halvetim.
Sanki bir öksüzüm sanki bir yetim.
Sana cefa etmek değil niyetim.
Zülfüne tel eyle beni Hasretim.