Hasretim Şiiri - Şerife Gündogdu

HASRETİM.....
Yıllar var kimse bilmez ah neler çektiğimi,
Bir ömür böyle geçti güler yüze hasretim.
Kimse bilmez gizlice ne yaşlar döktüğümü,
Muhabbet şöyle dursun bir çift söze hasretim.

Sevdâ nedir bilmem ben boş hayâller boş hülya,
Sürmedim zevküsefâ gülmedim doya doya,
Nicedir şu gözlerim hasret kalır uykuya.
Bir kerecik sevgiyle bakan göze hasretim.

Şimdi hazan mevsimi hayli zaman aştım ben,
Kadermidir?, yazı mı ?, bu hallere şaştım ben.
Ne uçurumlar gördüm girdaplara düştüm ben,
Yüksekler şöyle dursun ben bir düze hasretim.

Her dem kara geceler sırdaşım dostum benim,
Ya Rab yere serdiğim şu gönül postum benim.
Ölmeden ölmek ise emelim kastım benim,
Yaz bahar şöyle dursun ben bir güze hasretim.

Alev alev yanarken bir topak köze döndüm,
Zaten bir garip yolcu şimdi öksüze döndüm.
Irmak gibi çağladım aktım denize döndüm,
İfşa olmaktan bıktım ben bir giz"e hasretim

İçin için ağlarım göz yaşım silenim yok,
Allah'tan başka kimse halimi bilenim yok.
Aylar yıllar geçiyor bir gönül alanım yok,
Başımı yaslayacak bir omuza hasretim.