HASRETİM
Bir günden bir güne “efendim” demez
Tatlı dile, güler yüze hasretim.
Ruh okşayan bir söz, ağzından çıkmaz
Tebessümle, tatlı söze hasretim.
Ömrümüz geçiyor âh deyi deyi!
Neyi paylaşmayız, bilmem ki neyi?
Bile bile, her hususta kimseyi
Aldatmayan, dürüst öze hasretim.
Top bile atılmaz gereksiz taca
Ateş yanan yerde olmaz mı baca?
Derinden derine çeşm-i şehlâca
Sevgi dolu, bakan göze hasretim.
Olmamalı insanları ayıran
Olmalıyız birbirini kayıran
Sevgi ile, saygı ile doyuran
Hem edâya, hem de naza hasretim.
Böyle mi olmalı, eşler söyle ki?
Eve huzur yağsın, gönül eğle ki
Sevgi ile, beni çalan öyle ki
Hem davula, hem de saza hasretim…
03/01/’17
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 3.1.2017 09:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!