Hasretim Şiiri - Necmettin Özgürsoy

Hasretim sanadır ey oğul.
Hasretim sanadır ey kızım.
Çabam bir fidanın serpilmesinedir.
Özlemim salkım saçak dallardan,
Olgun meyvelerin dökülmesinedir.
Özlemim genç nesillerin, ilim yolunda.
Bıkmadan, yorulmadan inançla, azimle yürümesinedir.
Hasretim, milletimin doğudan doğan güneşinin,
Batıda bir Bayrak gibi yükselmesinedir…
Beklentim, kazma-kürekle kurulan bu yurdun,
Çarıkla patlamış ayakların, potinle yeri göğü inletmesinedir.
Özlemim, sabanla nasır tutmuş ellerin,
Teknolojiyle, bilgisayarla bütünleşmesinedir.
Karanlık ufuklardan gelen gözlerin, aydınlık yarınlara yönelişinedir…

Atam Oğuz Han, Alparslan, Fatih’ler, Yavuzlar gibi,
Genç neslimizin, dünyayı titretmesinedir.
Hasretim sevgiyedir, dirlik düzenliğedir.
Boyların, Budunların kol kola bütünleşmesinedir.
Saçtım tohumlarını ömrümce,
Yeşerip dağıldılar yurdun dört bir yanına…
Gelecekten umutluyum, kaygım yok yarınlara.
Çünkü azıklarına hoşgörü ve adalet koydum.
Sabırla yoğurdum, mayasına sevgi kattım.
Ey, il tutan, vatan kuran beylerden bey oğlum.
Ey, Fatihler doğuracak, kınalı kuzulara yas tutacak,
Cepheye mermi taşıyacak, yaralara merhem yoğuracak,
Alı al, moru mor yüzlü gelinlik kızım.
Sizinle bu vatan emin ellerde.
Siz uyanık olun ki, töreniz bozulmasın.
Bu vatan için toprağa düşmüş, şehitlerimin kemiği sızlamasın…