Hasretim Şiiri - Erol Çelik

Bir değil bin derdin var içimde,
Gül bağına, mor yaylana hasretim.
Türkülerin şu sazımın telinde,
Kızılkaya, Aladağ’a hasretim.

Ayyaş olmuş bir garibim ağlarım,
Vanyolu’nun hasretiyle solarım,
Mehtabına doyum olmaz bilirim,
Martı kuşun, mavi göle hasretim.

Çınarlı’nın tozu bile bir hoştur,
Yarab beni Bayazıt’a kavuştur,
Şu Zırnekol ya dikendir, ya taştır,
Zırnekol’un taşına ben hasretim.

Karataşlar, Davut Bağı sinemdir,
Harada bir yar var benim canımdır,
Alkanat’ım toprağımdır, kanımdır,
Bu toprağa, bu kana ben hasretim.

Ozan Erol bu saydığım can beldem,
Şimdi ayrılmışım ne gelir elden,
Bu yüzden hep hasret dökülür dilden,
Latifiye’m, Gölağzı’na hasretim.

Erol ÇELİK

(Selahattin Koşar, Ercişli Şairler ve Şiirlerde Erciş, s.114)