Hasretim Şiiri - Yılmaz Tosun

Hasretim

neden durgun durursun kaşlarını çatmış,
yoksa seni benden uzakta üzen mi var..HASRETİM
çalınmış gülücüğün,gözlerin nemli..
bana hayat veren gülücüğün hüzüne bırakmış kendini,
artık anlamlı bakamıyorsun gözlerime.HASRETİM

neden HASRETİM suskunsun..
yoksa benden uzakta yoldularmı melek kanatlarını,
yoksa içindeki beni aldılarmı,
okutmuyolarmı şiirlerimi artık sana,
kopardılarmı bağlarımızı HASRETİM.

neden neden ağlattılar seni benden uzakta HASRETİM,
yoksa çokmu gördüler beni uzaktan sevmeyi,
yoksa çokmu gördüler ben olmadanda,sana nefes almayı,
yoksa çokmu gördüler benden uzakta yaşamayı HASRETİM

şimdi uzaklardaki kentin sokaklarında beni aratmıyorlarmı,
şimdi üşütüyorlarmı, üstünden benliği alıp,
yoksa rüyalarına girip hayalimi çalıyorlarmı HASRETİM.

Bugün başkentte yine sensiz bir sabah,
bugün başkentte yine sensiz bir güneşin doğuşu,
bugün ankarada sensiz bir yağmur çiseliyor HASRETİM.
sokaklar ıssız
sokaklar ayaz,
sokaklar da bir hüzün kalıntısı var HASRETİM.

Olmasın sabahlar istemem,
bir daha doğmasın sensiz sem güneş istemem,
bir daha senin olmadığın sokaklara,
yağmurlar yağsın istemem,
senin olmadığın başkentte,
yaşamak içimden gelmiyor bile HASRETİM
senin olmadığın kollarımda soğuk rüzgarlar esiyor,
senin olmadığın bu koca şehirde yapa yalnızım,
senin olmadığın ankaranın adıda bir başka kara HASRETİM

YILMAZ TOSUN