Mutluluk denilen nedir, nasıl ki?
Tadını tatmadım zaten bilmem ki.
Gülmedi şu yüzüm gülseydi belki,
Mutluluğu ben de bilebilirdim.
Tatlı dile, güler yüze hasretim.
Ömrümce gülmedim, ona hayretim.
Boşa emeklerim,boşa gayretim.
Gülsem mutluluğu bulabilirdim.
Ben koştum ardından, o benden kaçtı.
Bulamadım onu dağ, tepe aştı.
Sonunda nefrete, kine ulaştı,
Bulsaydım ben mutlu olabilirdim.
Karardı şu dünyam, karamsar oldum
Ben de bir fidandım sararıp soldum.
Beddua mı aldım, belâ mı buldum?
Bilmiyorum,bilsem gülebilirdim..
Yapar oldum artık dertlere kulluk.
Hayalim sevilmek, rüyam mutluluk
Bulamadım onu nerde bu bolluk?
Sevinçten ağlayıp, ölebilirdim.
Kayıt Tarihi : 19.11.2009 20:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Durmuş Yığman](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/19/hasretim-173.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!