Hasretim Şiiri - Hülya Yılmaz

Çeke çeke biter dedim belki hasret
Sensiz geçen günlerim azalmıyor çoğalıyor!
Umudum bitti neredeyse ama hasretin bitmiyor
Dün gece bir düş gördüm ellerin ellerimde
Her güzel düş sonrası uyanmalarım kırgın yine
Ne çok sevmişim seni böyle her şeyi bile bile
Ateşe atmak derler ya hani biraz öyle
Gerçekleşmeyeceğini bile bile
Seni bana getiren hayaller kuruyorum her gün her gece
Günler geçiyor, içim yanıyor..
Yok tan anlamayan çocuk misali yüreğim
İlle de seni istiyor
Gözlerim yorgun yolunu gözlemekten
Sesim kısılıyor ismini sayıklamaktan
Bana bir resmin kaldı şimdi bir de yakan hatıralar
Alıp karşıma resmini ona döküyorum içimi
Seni diyorum.. seviyorum..
Susuyor oda senin gibi, ne kadar da sana benziyor
Boş ver diyorum, nasıl olsa biliyorum
Kalbime gömüp hatıraları ben artık gidiyorum…