Hasretim Şiiri - Mevlani Ulusoy

Otu kazdı, pamuğu topladı
Tınaza varıp yabayı salladı
Kuru yavan ekmeği yolladı,
Anam, anam çaresiz anam!
Gül yüzüne hasretim anam.

Daha gelmeden kırk yaşına,
Nedense ak karışmış saçına?
Dert çekmişsin garip başına,
Anam, anam çaresiz anam!
Gül yüzüne hasretim anam.

Üç yetimini, bağrına bastın
Hüznün içine kaygıyı kattın,
Geceleri yatakta acılı yattın,
Anam, anam çaresiz anam!
Gül yüzüne hasretim anam.

Hasta olunca ilaç bulamadık,
Gözyaşını döktün tutamadık,
Sana, sıcak çorba yapamadık
Anam, anam çaresiz anam!
Gül yüzüne hasretim anam.

Anasız kalan yavru güler mi?
Ulusoy, bu gerçeyi bilmez mi?
Her varlık özüne dönmez mi?
Anam, anam çaresiz anam!
Gül yüzüne hasretim anam.