Sana oyle hasretim ki babam,
Karsima aldigim resimlerine bakip
Aglamaktan kendimi alikoyamiyorum.
Gunlerdir icimde oyle bir sizi var ki
Baktigim heryerde seni goruyorum.
Bu kucuk kizinin
sana oyle ihtiyaci var ki babam
Senin hasreti o nu susuz cole cevirdi.
Yuzundeki mutluluk maskesini
Tasiyamaz oldu.
Her zaman mutluymus gibi gorunmekten,
Baskalarinin mutlulugu icin,
Kendi hayatini feda etmekten bikti.
Konusmaya,kendini savunmaya basladi.
Cunku yalniz ve savunmasizdi.
Oylede olmadi,
Dunyanin en kotu insani oldu.
Soyler misin babacigim,
Ben gercekten boyle yasiyior muyum?
Her zaman sagir ve dilsiz olmak
Kolay mi sence?
Ne olur birazda baskalari beni dusunsun.
Kayıt Tarihi : 6.3.2009 13:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!