Geçmiyor gece
Ay pusmuş yıldızlar susmuş
Gökyüzü kaybolmuş
Zaman durmuş
Sabahı olmayan bir geceye hapsolmuş gibiyim
Güneş kelepçeli
Ay hapis
Yıldızlar mahkum
Söyle söyle şimdi nerdesin şimdi
Zamanı durduran KADIN
Tek kişilik karanlık bir hücrede gibiyim
Nefes alamıyorum
Kalbim durdu duracak
Gözlerim sönüyor
Bilemiyorum dünya ne tarafa dönüyor
Akıl firarda düşünemiyorum
Söyle söyle şimdi nerdesin
Aklımı alan KADIN
Çok yakındır düşecek bu can toprağa
Bir kez olsun seni basamadan bağrıma
Kokuna hasret
Tenine hasret
Bir bakışına bir gülüşüne
Nefesinin sıcaklığına hasret
Sarılacak bu beden kefene
Söyle söyle şimdi nerdesin
Hasreti ölüm KADIN
Abdurrahman Korkmaz
Kayıt Tarihi : 2.5.2024 11:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!