Hasreti Gül Şiiri - Yusuf Bozkaya

Sen ey varlığımın yegâne tek sebebi,
Sen, her gecemde bitmeyen bir rüya.
Savrulur sevdan kuru bir yaprak gibi
Her gece dalarken tüm hisler uykuya.
Nerdesin ey gülü bile kıskandıran nazlı gül
Ömrümün tek sahibi olan imtiyazlı gül

Yanar kalbimin tam ortasında nar-ı aşk.
Muhammed-i bir hüzün gözlerime çöker
Ne zaman terk ederse bu diyarı aşk,
Münzevi bir duygu içime efganı döker
Nerdesin ey aşkı ayrılıkta bulan gül
Nerdesin ey aşkla kalbimde solan gül

Hasret bile şimdi özlemle yaş akıtır
Şuleler aşkını arar durur handanım
Seni her anışımda aklım düşlerde kalır
Bir parafin gibi yanar durur bu canım
Nerdesin ey kalbimin tek sultanı gül
Gel ne olur firaktan kurtar bu canı gül

Kaplar şimdi kalbimi intizar-ı inkisar
Kalbim bir pelikan hüznüyle nalândır
Gel etme sultanım gel etme nazlı yar
Kalbim gözlerinin gündüzüyle nalândır
Nerdesin ey karanlık gecelerimin yıldızı gül
Nerdesin ey Kehribar Kalesinin yalnızı gül

28-01-2012