Hasreti Avutmak Şiiri - Döndü Dülger

HASRETİ AVUTMAK...
Hasreti dindirmek bir tek rüyalarla mümkünse,
Aldığın nefes donar inmez ciğerlerine.
Gün doğumu ile gün batımı birleşir,
Aydınlanmaz günün karanlık meskenin olur her yeni günde.
Ne damla olur karışırsın yağmura,
Ne esinti olur buluşursun rüzgarla.
Bastığın toprak incitir yüreğini.
Baktığın heryer boğar seni.
Boğazında bir yumru gitmez.
Yüzün gülse de Öze inmez.
Buram buram tüter hasretin dağı.
Elin ayağın buz keser kimseler bilmez.
Sırtında bir yük ki ne bırakabilir, ne de taşıyabilirsin.
Bir tek gözyaşına gücün yeter!
Göz pınarların kuruyana kadar ağlar,
Hıçkırıklarınla uykuya dalarsın.
Hasreti taşımak kör karanlıkta uçsuz bucaksız bir sefer.
Hasreti avutmak geceden kalma pejmürde bir kefen.....
Döndü Dülger