Hasrete hasret Şiiri - Şaban Akdoğan

Hasretim ben sana hasret,yaraliyam beni fark et
Aşkına tutuştu kalbim, suyu sendeymiş sen tez gel
Bu ateşi sen yakmıştın, bu gönlümü sen çalmıştın
Ayrılamam ki ben senden, yüreğimi sen almıştın

Söndüremez senden başka, kimse bu yanan ateşi
Hasrete düşmüşüm bir kez, kurtar beni sen hasretim
Köleyim ben sanki sana,durmadan hep çiğniyorsun
Çektiğimi bilmez misin, halimi hiç sormuyorsun

Hasret gönlümde yeşerir, gözlerim hep seni görür
Senden başka görse gözüm, acımadan çıkarırım
Sen halimi biliyorsun, açıp ta hiç sormuyorsun
Nerdeyim ne yaparım, sensizim nasıl yaşarım

Hasrete gönül vermişim, uğuruna cani koymuşum
Hem canimi hem malimi, büsbütün bu varlığımı
Uğruna feda ederim, çekinmeden her şeyimi
Hasret olmadan istemem, bu dünyanın servetini

Kimse ben gibi sevemez, her şeyi feda edemez
Benim halim aşk değil ki, benden başka kimse bilmez
Ben biçare sevdalıyım, gönülden de yaralıyım
Paylaşamam hiç kimseyle, gizlidir bu derdim benim

Aşkı en yüce sanırdım, hasrete hasret kalmadan
Bitmez benim şu hasretim, bu can bu tende çıkmadan
Çıkınca bu canim tenden, minnet etmem artık senden
İster ağla istersen gül, pişmanlığın vermez fayda

Hasreti ben bilmezdim, hasrete hasret kalmadan
Artık şimdi ben öğrendim, hasrete hasret kalmayı
Hasrete ben hasret kaldım, mezarımı kendim kazdım
Hasretim hiç uğaraşmasin, sevenini hemen gümsün

Vazgeçemem ki ben hasretten, verseler bana dünyayı
Hasretim benim olsun, isteyen alsın dünyayı
Hasretsiz yaşamak nedir, daha ben öğrenmedim
Güzelleri ben çok gördüm, hiç birini sevemedim

Sevmedim ben seni hasret, yabancı eller için
Çiğnemeden bu cesedi, alamazlar ki elimden
Benim sevdam satılmaz, başkasına devr edilmez
Sevdamı alır giderim, kimselere bırakama

Hasret kalmışım bir kere, başım alıp gidem nere
Dünya sanki dar geliyor, kimseler beni duymuyor
Sağır mi oldu insanlar, duymazlar bu feryadımı
Hasrete hasret kalmışım, can evimde vurulmuşum

Hasretinle yandı gönül, boşa geçti bunca ömür
Ciğerlerim yandı yandı, şimdi sanki bir kömür
Yüreğimi sen karartın, durmadan sen hep ağlatın
Kulak vermedin sesime, yıllarca beni ağlatın

Kimseyi sevemedim, seni sevdiğim kadar
Ayrılığı yok sanmıştım, arkamızdaymış meğer
Ayrılık bizi kuşatti, dünyamızı karartı
Paramparça eti bizi, yüreğimizi yaktı

Sormadı ki gönlüm bana, varıp kime konayım
Seçmiş seni kendisine, ben nereden bileyim
Bana düşen onaylamak, seni canim dan da çok sevmek
İşte bende seviyorum, sende bunu biliyorsun

Suç kimin günah kimin, gönlüm senin esirin
Kahr oldum ben ölüyorum, buda senin eserin
Ödüle layık eserin, yaptığına çok aferin
Nobel'e aday olursunun, sende bu becerinle

Sessiz darbe yaptın bana, kansız işimi bitirdin
Yüzüme gülüp arkadan, sırtımı hançerledin
Gerek yoktu ki hançere, öldürdün beni kaç kere
Sen benim katilimsin, bunu dünya âlem duysun

Hasret mi bırakmak ti, beni kendine hedef
İşte kaldım sana hasret, senden çok uzaktayım
Yalnız hayalin benimle, varlığın şimdi kiminle
Sen sana emanetisin, kimse kokunu almasın

Gözlerden koru kendini, sen sana emanetsin
Emanet ihanete gelmez, korumak boynunun borcu
İstemem kimse görsün seni, kalmasın teninde izler
Tüm varlığın bana ait, paylaşamam hiç kimseyle

Rüzgârlar hiç esmesin, tenine dokunmasın
Yağmurlar da yağmasın, değmesin damlacıklar
Güneş vurmasın sana, ay ışığını saklasın
Görmesin seni gözler, benim gözümden başka

Gözüm gözüne hasret, değmedi ki sana doysun
Gel tenhada buluşalim, gözlerimizi doyuralım
Gözüm gönlüm sana hasret, beni ezmeyi sen terk et
Vijdanina biraz danış, gittiğin yol eğri ve yanlış

Tenim senden uzakta, ruhum senle beraber
Bekler dururum her an, gelsin diye senden haber
Hasret kaldım, hasretime,hükm edemem ben gönlüme
Vazgeç diye yalvarırım, kulak vermez sözüme

Beni sen hep eziyorsun, halimi hiç görmüyorsun
Bir Selamı bir kelamı, bana çok mu görüyorsun
Sana ömrümü vermişim, yapa yalnız kalmışım
Hasretim senin yüzünden, ne hallere düşmüşüm

Senin bana borcun var, gönlümü sen satın aldın
Gönülsüz ve yurtsuzum, nere giden nasıl edem
Yol gösterenim yoktur benim ki varabileyim sana
Kılavuza gerek yoktur, adresin kalbimde durur

Bu adresin yanlış senin, sonu hep çıkmaz sokak
Doğru adresi yaz bana, gönlüne girmem gerek
Aç gönlünün kapısını, göreceksin son halimi
Bu hal senin eserin, gör ne hale soktuğunu

Acımadan nasıl yaktın, seni candan seveni
Her şeyin bir bedeli var, ödeyeceksin sen onu
Hasretin bedeli olmaz, bedel hasret çekmektir
Çekeceksin sende hasret, bir gün benden beter

Bu ömrün bir bedeli var, tümü sana hasr edilmiş
Başka bir ömür bulamam ki, başkasına vereyim
Tüm ömrümü varlığımı, ruhumu hem bedenimi
Sana verdim sen bilmesin, kalbimden de çıkmasın

Merhametin yok mu hasret vicdanını ne yaptın
Gönlümün dert deryasına bin derdi de sen kattın
Sevda ile yoğrulmuşum çileni ben sırtlanmışım
Hamalınım ben sevdanın kalbime yazılmış adın

Sevdamı sen taşıyamadın kıymetimi bilemedin
Mahkum ettin başkasına ısrarımı anlamadın
Benim yerim senin yanın dondurmuşlar sanki kanım
Ne ölüyüm ne de diri ortası bir insanım

Fazla havalara girme bu günleri arasın
Bu gün elinde olanı yarın arar bulamasın
Senin için bu gün ölen bi bakarsın elinde yok
Etrafında dönenleri görürüsün kendi mod’un da

Kıymetini bilmek lazım hasrete hasret kalanın
Bin bir yalanı var eskimiş yalan dünyanın
Sevda değil arzu peşin de koşanları bilmek lazım
Aldatırlar hasret seni kahr olan ben olurum

Hasretim ben sana hasret, neredesin duy sesimi
Getirsinler seni bana, vermeden son nefesimi
Eğer olsaydın yanımda, canıma canlar katardın
Canim sende gönlüm sende, ağlama sakı arkamda