Hasrete düştüm Şiiri - Yüksel Koç

HASRETE DÜŞTÜM
Zaman kıskacında geçti bu ömrüm
Gün oldu halvetten halvete düştüm.
Hasretle kavruldu kor oldu gönlüm
Dolaştım gurbetten gurbete düştüm.

Çile ıstırapla geçti bir yaşam
İçli bir ağıttır her gün her akşam
Sırtıma yüklenir gam üstüne gam
Çaresiz dertlerden dertlere düştüm.

Bir vefa kalmamış yarda ağyarda
Yel vurmuş goncamı gül açan çağda.
Bir garip yolcuyum bende bu handa
Giderim yollardan yollara düştüm.

Aklım fikrim zerre zerre silinir
Ahir ömrüm gurbet elde sürünür
Yalan dünya tozpembe mi görünür
Ben nasıl gafletten gaflete düştüm.

Her gece üstüme elem çökerken
Gözlerimden gizli yaşlar dökerken
Çok şükür vuslata erdim ben derken
Bir başka hasretten hasrete düştüm.

Nice sır var, açar gönül gözümü
Öz içimde buldum kendi izimi
Yüz suratlı yüzsüzlerin yüzünü
Gördükçe dehşetten dehşete düştüm.

Yoklukta varlıkta buldum ben beni
Terk eyledim benlik diyen bu beni
Bir helal lokmaya beden terini
Döktükçe ummandan ummana düştüm.

Viran olmuş baykuş öter bağımda
Çözülmez dertlerim dert yumağında
Ozan Yüksel ömrümün son çağında
Yine bir gurbetten gurbete düştüm.
Yüksel Koç. 2014