Hasrete ağlar bu Şehir.

Hasrete ağlar bu şehir, bu topraklar.
Siyah-beyaza bürünen şafaklar
Arar seni zavallı, günahsız gözlerim
Gam dolar yüreğime, bir seni özlerim
Tenim kokar yağışına, donar buz olur yüreğim.
Titrer. Yalnız, sensiz ve yorgun bedenim.
Çalınır gönül kapım ince ince
Aralarım, bakarım. Gelen özlemdir.
Açsam gelir, kurulur gönlüme sessizce.
Açmasam, tuz-buz olur umutlarım sinsice.
Ne haldeyim, neredeyim bilirmisin?
Ölümün soğuk nefesini hisseden yaşayan bir ölüyüm.
Ne sana uzağım, ne de yakın. Geziyorum, divaneyim.
Dokundurmam sana akan gözyaşlarıma,
Ağlatırım ağlatırım gözlerimi yüreğimle,
Doyamadım sana, öpemedim seni
Tutamadım elini, sarılamadım boynuna,
Kara toprakların oldun amma,
Söz veriyorum sana
Duyguların en kalpsizi,
Sevdaların en siyahı olsa da
aklımın en boşluğunda
bu sevda bitmeyecek
Kimse seni aklımdan silemeyecek.
Seni ölene dek seveceğim,
Yıllar sonra da seni hatırlayan ilk ben olacağım.