Yürüyorum,
Yalnız,
Kare parke taşlı yolda
Sadece pembelere basıyorum.
Kavaklar var iki yanda
Rüzgar yapraklarını döküyor,
Benim de pardesümü uçuşturuyor,
Aldırmıyorum,
Sadece pembelere basıyorum.
Gözler yere çakılı
Kaldırmıyorum kafamı,
İleriyi görmek istemiyorum
Korkutuyor beni,
Sadece pembelere basıyorum.
Ezilme korkusu yok,
Araba geçmiyor bu yoldan,
Onun için rahat dalıyorum.
Daldıkça hasret,
Hasretçe sevgi,
Sadece pembelere basıyorum.
Şimdi bir de yağmur yağsa,
Hasret koksa buram buram,
Önce saçlarım yapışsa,
Süzülse sonra yüzümden
Gözyaşlarıma karışsa.
Bir de yağmur yağsa,
Gözlüklerim de ıslansa
Görüş iyice azalsa,
Hayallerle başbaşa kalsam,
Yol bitse ben anlamasam,
Ben bitsem,
Yağmur yağsa
Islak pembe yürüsem,
Gitsem,gitsem,gitsem,
Nereye gittiğimi bir bilsem...
13.10.2004 İzmit
Zeynel Abidin AygünKayıt Tarihi : 17.3.2008 11:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynel Abidin Aygün](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/17/hasretce-sevgi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!