Hasret Yüreğim. Şiiri - Ramazan Karaçoban

Bir mum gibiyim şimdi
Mutluluk içinde yanar ömrüm
Çevremi aydınlatırım gecenin karanlığında
Farkında olmadan, erir biterim

Ayrılık dayandıysa kapıma
Neylesin bu garip, yol bilmez iz bilmez yüreğim
Gidecek bir yeri yoktur
Senin kalbinden başka bir yere yüreğimin

Bir sokak lambasının yalnızlığı gibi
Yalnızım şimdi sensiz sokaklarda
Nereye baksam sen varsın her yerde
Evde, yolda ummadığım bir çay bahçesinde

Özlemin deniz oldu taştı yüreğim
Bilmezsin, sensiz ben ne haldeyim
Elimden bir şey gelmez bilirim
Umursamaz o kıymet bilmez kalbin..

Ne söylesem de durmazsın gidersin
Sonbaharın soğukluğu gibi,
Rüzgarların yaprakları dökmesi gibi
Dallarımı acımasızca kırıp gidersin

Zaman akıp gidiyor şimdi sevgilim
Arda kalan bir tek avuçlarımda resmin
Yüzünü arar durmaz gözlerim
Anladım ki sana hasret yüreğim…