Gurbet elde halkım, düşüm elimde
Taşıdım kültürü kendi dilimde
Coşar duygularım sezgi gölümde
Yüzüyorum kulacları atarak
Gönül sıla gezer bende gurbeti
Sofrada gıdamdır köyün hasreti
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Ahh gurbet, ah hasretlik.
Bir çeken...
bir de çektiren bilir.
Sabır dilerim.
Tebrikler kaleme.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta