04.03.2008
Hasret yılları
Yaşamıyor yıllardır bu can
Ruhum ayrı bedenim ayrı yerde
Unutturdun bana neşeyi gülmeyi sen
Söndü güneşim bak doğduğu yerde
Birkez olsun arayıpta sormadın
Kanayan yarama çare olmadın
Öyle bir ateş attınki içime
Kül oldum! Yaktın yine doymadın
Kaçkez indirdim duvardan resmini
Bir türlü yırtıpta atamadım
Her günüm hasrete köle geçti
Çilemi kadere satamadım
Belki de bir hevesti senin duyguların
Belki de bir nefesti dökülen yaşlarım
Unutmaki insanı sırt üstü vuran var
Heder olsa nolur sana hasret yıllarım
Sustu sazım gecenin dertli renginde
Ne teli ne perdesi durmuyor artık yerinde
An gelir senide sarar yılların yorgunluğu
Eser kalmaz siyahtan okşadığım tellerinde
Abdullah Dizdaroğlu
Giresunlu
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 16:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!