Bir hasret yığını çöktü başıma,
Bir gönül deryası çıktı karşıma,
Adlım da gülümü yanı başıma,
Ağladı ağladı susturamadım.
Canımın üstünde canım bilmiştim,
Gözlerinden akan yaşı silmiştim,
Sevdası uğruna her gün ölmüştüm,
Gönlünde sam yeli estiremedim.
Hasbihal etmiştik gülün dibinde,
Söyleyen söyledi kendi dilinde,
Bırakıp da gitti günün birinde,
Bu aşkın sonunu kestiremedim.
S-648
Bekir KaraçamKayıt Tarihi : 3.1.2012 09:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)