Hasret yarası Şiiri - Muammer Yalçın

Diyorsun durma gel gönlüm kahırda
Sanma çaresini aramıyorum
Bekleme gelemem ben bu baharda
Hasret zincirimi kıramıyorum

Hasretim dalında meyve yetirdi
Gurbetin önüne serdi yedirdi
Ok vurdu göksüme beni yatırdı
Hasret yarasını saramıyorum

Gurbet fırtınası üstüme esti
Sanki darağacı ruhumu astı
Set çekti önüme yolumu kesti
Bağlandı yollarım varamıyorum

Soluğum tükendi yarıldı yürek
Ne makinem nede binmeye Burak
Elimde sadece bir kırık kürek
Hasretin dağını yaramıyorum

Sana sözüm olsun yemin şu ana
Bir kese yol bulur gelirim sana
Hayallerim varda sevgiden yana
Aşkın hamurunu karamıyorum