Hasret Yamaçları Şiiri - Lütfi Ayhan

Gül sevdamı büyüttü ızdırap lokmaları
Çilelerle sulandı hasret yamaçlarında
Rahmet bulutlarından herkese sevgi yağdı
Ayrılık damlaları düştü hep benden yana

Sonsuzluğa kementtir hoyrat ve deli saçın
Sendeki servi endam bukağıdır gönüle
Asumanda yıldız çok Zühal senin kardaşın
Kıskanır seni Leyla hatta Züleyha bile

Çöller gülistan olur senin nazarın düşse
Hasret ateşlerimi söndüremez Akdeniz
Kutuplarda buz kalmaz senin gülüşün değse
Sen gelince donanır gül ve reyhan bahçemiz

Senin sevgin durdurur ancak geçen zamanı
Her andıkça adını gönül bahara döner
Bütün güzel mısralar hatırlatır yadını
Meram bakışlarından gökteki güneş söner

Izdıraplar emzirir eylül duruşlarımı
Bir Hafız’a dönüşür gönlüm seni anınca
Mavi aşklar büyütür akan göz yaşlarımı
Zındanlar saray olur yürek Hafızlaşınca

Şu Eylül yürüyüşün sarartır goncaları
Gözü sana tuş olan kölen olur bilesin
Dertliler seni ansa mevt olur sancıları
Murat almak isteyen seni haktan dilesin