Hasret - Vuslat Şiiri - Emrah Kurt

HASRET (VUSLAT)
*Böylesi aşık olduğum için sana ben
Ağrıma gidiyor umursamaz hallerin
Belki de gülmeyi denemeliyim yine
Sevgine ve sana, ayrılıklara rağmen
*
Yine seni andım bu yağmurlu gecede
Elimi değemem ki ıslanan saçlarına
Yarım kalmış ümidim yazdığım her hecede
Olmasa da muradım, sevgim varır yarına
*
Sensiz farkı yoktur gecenin ve gündüzün
Sensiz tadı yok ki ne baharın ne güzün
Aynalarda kalmış hayalimdeki yüzün
Ağlayışın olur yüreğimde bin hüzün
*
Hepsi anı olmuş her ne varsa mazide
Uğruna yanmışlığım bitsin artık sencede
Karşılıksız kalmış sevgim her terazide
Hiç değerim yoktu nazarında bencede
**
Son çare gelmişim dayanmış kapına
Anlaki yine sana ihtiyacım var benim
Hasretinle savurma bu kalbi yangınlara
Nerde olursan ol sevdam koşar yanıda
**
Öylesine bir aşk ki atıp durur göğsümde
Sana kavuşmak için aşar bütün dağları
Mecnunun yandığıyla kalması boşa değil
Varsın hep yarınımda dünümde bugünümde
***
Hasretinle yanlızım bekliyorum burada
Neden çekip gittin birşey yokken arada
Söyle mutlumusun, benden ayrı orada
Huzur bulamazsın ne şan ne de parada
***
Çaresizlik sarmalı sarmış dört bir yanımı
Gül dediğim akıtır diken diken kanımı
Sevgimi nefretmidir nedir bunun tanımı
Hasretine hapsetme bağışla bu canımı
***
Yıllar yılı hep seni özlemekle meşgulüm
Dön gel gurbet ellerden bitsin artık bu zulüm
Vadem dolmak üzere bekler başımda ölüm
Gelip sen çal kapımı murada ersin gönlüm
***
Bu hasretin sonu sanki ölümle biter
Oysa umarsızlığın ölümden de beter
Kahır, çile, ızdırap yeter sevdiğim yeter
Gönül vuslatına artık kavuşmak ister
*2002 /**6 temmuz 2004 salı ***24.07.2023