HASRET VURDU GÖNLÜME
Şimdi sensiz hüzünlü, umitsizce düşlerim
Tebessüm eşliğinde, acıyor gülüşlerim
Hasret vurdu gönlüme, açmıyor çiçeklerim
Sensizken mevsimim, hep hazan öyle işte
Yaşanır gibi değil , günler siyah giyindi
Kırıldı umutlarım, naif gönlüm incindi
Azıcık heves vardı, o'da bitti tükendi
Sensizken ben bende, değilim öyle işte
Dağılıp, şaftım kayık, duygularım isyan da
Çekilmiyor hasretin, kokun tüter burnum da
Ara ara tekliyor, hemen beden solun da
Durdu durmak üzere, sensizliğe son nokta.
ERSOY TÜMAY. 28.03.2024
Kayıt Tarihi : 28.3.2024 12:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!