Hasret ve Kavuşma Şiiri - Sevgi Bilmiş

Günlerden Perşembe, vakit akşam
Bir telefon geldi Allah’ım hayırlar ola
Almanya dan gelecek gurbet kuşları
Türkiye'de vereceklermiş mola

Paldır küldür geldim ben anneme
Yüreğimde var sevinç ve de neşe
Sürpriz olsun belli etmedim kimseye
Allah’ım kavuşma saatimiz bir gelse

Pastalar tatlılar yaptım onlara
Derledim toparladım evi bir daha
Almanya dan kardeşlerim gelecek diye
Yalvardım yakardım saatlerce Allah’a

Zaman hep yerinde sayacak
Saatler bir türlü ilerlemeyecek
Heyecanım doruklara ulaştı
Sabah eve güneş doğacak
Yazmaktan artık kalemim bitecek
Bu sabah evimize güneş doğacak
Bitsin artık bu özlem bu hasret
Yoksa ablanız zoraki şair olacak

Kalemim yapıştı elime bırakamıyorum
Sizlerden uzakta dayanamıyorum
Allah’ım bizleri hiç ayırma ne olur
Yüreğim dağlandı yaşayamıyorum

Oğluma anlattım ben güzelce
Dayı ile yenge gelecekler diye
Sevindi yavrucak başladı oynamaya
Allah’ım kavuşma saatimiz bir gele

Şiir bitti diye bıraktım
Kalemimi kağıdımı elimden
Kapıda bir ses ne oldu birden
İşte nihayet onlardı gelen

Öptüm kokladım doya, doya
Annem ve babam sandılar rüya
Dokundular cimcik attılar koluna
Allah’ım geldiler şükürler ola
15/01/2004